“Zeker doen! Dit zijn de slingers van het leven.” Toen ik m’n telefoon ophing na deze opmerking van de directeur van de basisschool waar Mila na de zomervakantie zou beginnen, was ook mijn laatste twijfel verdwenen. We gaan het gewoon doen!
Twee maanden op reis met drie kleintjes
Ik ben Laura en samen met mijn man Markos en onze drie kinderen beginnen we in januari aan een groot avontuur: twee maanden rondreizen door Thailand! Mila is dan 4,5 jaar en onze twins Eli en Xavi zijn in oktober 2 jaar geworden. We vinden het fantastisch om de wereld te verkennen, andere plekken en mensen te ontmoeten en ons perspectief te verbreden. En er is niks leukers dan dit samen te doen met je eigen kinderen (behalve misschien af en toe eens een cocktailtje op het strand zonder dat je voortdurend moet voorkomen dat ze zichzelf in levensgevaar brengen, maar dat is weer een verhaal voor een andere keer
Roadtrips
Toen de tweeling 8 maanden oud was hebben we vier weken met onze eigen auto door Italië gereisd: van het Como meer naar Cinque Terre, vervolgens naar de hotspots in de Toscane regio en daarna met de ferry de oversteek gemaakt naar Corsica. Dit beviel super goed en bij terugkomst zaten we eigenlijk al meteen weer na te denken over onze volgende reis. Dit werd een vier-weekse roadtrip door Kroatië en Slovenië (van Istrië naar de Plitvice meren, vervolgens via Dubrovnik weer naar Split en vanaf daar naar Bled en Bohinj in Slovenië).
Waarom een lange reis?
4 weken vakantie is natuurlijk al te gek en we zijn super blij dat dit vanuit ons werk ook steeds mogelijk was om te doen. Maar tegelijkertijd spookt het al een tijdje door onze gedachten om voor langere tijd naar het buitenland te gaan. Niet uit koffers leven, of alweer nadenken over je terugreis, maar echt het gevoel ervaren hoe het is om op een andere plek te wonen. En daar in het ritme mee te gaan. Dit hebben we al op verschillende manieren serieus onderzocht (tot aan een gesprek met mijn baas toe die al verschillende mogelijkheden zag). Maar toch hield iets me tegen. Als het aan Markos ligt, pakken we het eerstvolgende vliegtuig naar Timboektoe, maar ik ben er nog niet over uit of dit écht is wat ik zou willen.
Maar een pauze van het drukke leven, een totaal andere focus op een totaal andere plek. Dáar hoef ik niet over na te denken.
De komst van de tweeling heeft mijn kijk op het leven enorm veranderd. Het is best een onzekere tijd geweest, en dat is het soms nog steeds. Recent is gebleken dat Eli slechthorend is en dat heeft impact op van alles. Maar juist door dit soort gebeurtenissen heb ik leren ontdekken dat het leven zo kort is, niet maakbaar, dat je zorgen maken je niet verder brengt en dat je mag genieten van wat je (nu) hebt. Of dat nu gaat zoals je voor ogen had, of juist heel anders. Het is jouw verhaal.
Hoe pakken we dit aan met werk en verlof?
Een van de voordelen van het hebben van een tweeling is dat je recht hebt op dubbel ouderschapsverlof. Dit verlof is een recht en dat moet je werkgever toekennen, ongeacht waar je dit voor gebruikt. Op mijn werk is er sinds kort ook een regeling waarmee je 1 keer in de 5 jaar onbetaald 3 maanden verlof kunt aanvragen (mits je 3 jaar in dienst bent). En daarnaast heb je natuurlijk ook je reguliere vakantiedagen. Ik ga gebruikmaken van een combinatie van deze “verloven” en zo kom ik tot 8 weken verlof waarvan een deel betaald zal zijn (reguliere vakantiedagen) en een deel onbetaald (ouderschapsverlof en de regeling van mijn werk). Markos heeft veel vakantiedagen opgespaard en kan zo in combinatie met ouderschapsverlof ook aan die 8 weken komen.
Dit vond ik trouwens ook echt zo een stap die je gewoon moet nemen. Je hebt thuis al 100 wilde plannen gemaakt, maar je kan ook wel 100 redenen bedenken om het niet door te zetten op je werk: “ze zien me al aan komen”, “dat gaan ze nooit goed vinden”, “ik kan beter wachten tot na….” etc. Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken en verteld dat dit een van onze dromen is en of we dit zouden kunnen realiseren. Ik heb dit gesprek heel ruim van te voren al aangevraagd en zo veel mogelijk open en flexibel geprobeerd te zijn zodat het voor beide kanten werkbaar blijft.
Hoe nemen we twee maanden vrij zonder blut te raken?
Ook al werken we 8 weken niet, we krijgen deels wel doorbetaald, dus we zitten niet helemaal zonder inkomsten. Verder hebben we altijd heel bewust nagedacht over waar we ons geld aan willen uitgeven. Oké dat is niet helemaal waar, want de PostNL bezorger is hier kind aan huis, en die sushi hoeft niet elke vrijdag en niet iedereen hoeft 4 paar nieuwe schoenen elk seizoen, máár, over de grote dingen denken we wel bewust na.
Zo hebben we er bewust voor gekozen niet te gaan verhuizen toen we beiden meer gingen verdienen. Het geld wat je anders zou betalen aan een duurdere hypotheek kunnen wij nu onder andere gebruiken om van op reis te gaan. En na een testperiode kwamen we tot de conclusie dat een tweede auto niet noodzakelijk is en daar besparen we maandelijks ook weer heel wat kosten mee. Verder hebben we het kostenplaatje meegenomen in ons afwegingsproces van welke locatie we gingen kiezen voor deze reis (voor een reis door Noord-Amerika zouden we misschien wel 4x zo veel budget nodig hebben).
Oh ja, en we hebben ons huis weer op AirBnB gezet, zodat mensen die een paar weken tijdelijk een ander huis nodig hebben of gewoon eens een paar weken in Zeeland willen wonen, ons huis kunnen huren.
Benieuwd naar ons avontuur?
Wil je ons volgen of ben je benieuwd naar onze vorige reizen? Volg me op Instagram @laurawalhout_ en je kunt me altijd een berichtje sturen
